Ada to strukturalny, kompilowany, statycznie typowany język programowania opracowany.
Wiele cech Ady zaprojektowanych zostało w celu zminimalizowania szans popełnienia trudnych do wykrycia błędów.
Istnieją trzy standardy Ady: starszy Ada 83, nowszy Ada 95
(w którym dodano m.in. obsługę obiektów) oraz najnowszy Ada 2005. Istniała też Ada++.
Ada jest obsługiwana m.in. przez kompilator GNAT, oparty na GCC.
Ponieważ wiele rzeczy w Adzie jest zaprojektowane "wbrew" tradycji uniksowej, nie cieszy się ona popularnością wśród programistów uniksowych (w szczególności wśród programistów open source). Do nielicznych programów open source napisanych w Adzie należy wizualny debuger GNU Visual Debugger (GVD).
Istnieją warianty języka ADA (spark) posiadające funkcje formalnej weryfikacji oraz dowodzenie poprawności kodu. Dzięki swoim właściwościom język ADA jest wykorzystywany w dziedzinach, w których krytyczna jest stabilność kodu oraz brak błędów logicznych i programistycznych - w wojsku, medycynie, energetyce itd.
Przykładowy program
with Ada.Command_Line; use Ada.Command_Line;
with Gnat.Io; use Gnat.Io;
procedure Ackermann is
function Ack (x, y : in Integer) return Integer
is
begin
if (x = 0) then
return y + 1;
elsif (y = 0) then
return Ack (x - 1,1);
else
return Ack (x - 1, Ack (x, y - 1));
end if;
end Ack;
x,y,a : Integer;
begin
if (Argument_Count = 2) then
x := Integer'Value (Argument (1));
y := Integer'Value (Argument (2));
elsif (Argument_Count = 1) then
x := 3;
y := Integer'Value (Argument (1));
else
x := 3;
y := 3;
end if;
a := Ack (x, y);
Put ("Ack (");
Put (x);
Put (",");
Put (y);
Put (") = ");
Put (a);
New_Line;
end Ackermann;
Można zauważyć, że:
- Wszystkie nazwy są nieczułe na wielkość znaków.
- Cały program to jedna wielka procedura, która może zawierać podprocedury (w tym wypadku funkcję ack).
- Wszystkie zamknięcia są zapisywane za pomocą end co_zamykamy. Pozwala to uniknąć przypadkowych pomyłek, ale w opinii wielu programistów jest nadmiarowe.
- Przypisanie jest zapisywane " := " , natomiast porównanie przez " = " . Argumentuje się to tym, że w C występują pomyłki polegające na zapisie " = " zamiast właściwego " == " .
- Nie ma odpowiednika funkcji printf, uważanej za niebezpieczną. Chociaż funkcje " Put " i " New_Line " (z modułu " Gnat.Io ") są bezpieczniejsze, są bardzo niewygodne w użyciu.
- " elsif " pisze się łącznie nie zaś oddzielnie jak w C. Jest to pewne usprawnienie, używane przez większość nowych języków.
- Składnie atrybutów to obiekt'atrybut (lub klasa'atrybut), zamiast bardziej tradycyjnych " . " czy " :: " .
- Rzutowania są przeprowadzane składnią Klasa'Value(wartość). Jest to znaczne ulepszenie wobec C, gdzie (klasa)wartość prowadzi do niepewnej kolejności wykonywania działań i zwykle w większych wyrażeniach jest zapisywane jako ((klasa)(wartość)).
- Występuje rozróżnienie "procedur" (w nomenklaturze C: funkcje niezwracające wartości) i "funkcji" (w nomenklaturze C: funkcje zwracające wartość). Większość współczesnych języków nie zawiera tego rozróżnienia.