Smerfy
Specjalne
- Don Smerfo
- Wymyślony smerf, nieistniejący naprawdę. Bohater książek przygodowych, czytanych smerfikom na dobranoc. Przedstawiany jako szarmancki bohater. Smerfetka uważa, iż smerfy powinny być takie, jak on. W jednym z odcinków Zgrywus się za niego przebrał, a w innym na powieść o Don Smerfo wylał się eliksir życia Papy Smerfa.
- Dziadek Smerf
- Najstarszy ze wszystkich smerfów. W swojej młodości pełnił funkcję przywódcy wioski. Pojawia się na początku serii 6. kreskówki. Przybywa do wioski po 500 latach. Razem z Papą i kilkoma innymi smerfami wyrusza po 4 żywioły, by odnowić moc Kamienia Długowieczności. Nosi żółte ubranie i wbijające się w nos okulary. Ma długą siwą brodę, sięgającą do ziemi. Jest świetnym opowiadaczem historii przygodowych, dzięki którym znajduje sobie wielu słuchaczy. Jego ulubione powiedzenia to: "Smerferemele!" i "Smerfetuti!".
- Mechaniczna Smerfetka
- Towarzyszka Mechanicznego Smerfa, równie silna jak on. Początkowo zakochana w swoim stwórcy – Pracusiu.
- Mechaniczny Smerf (Mechan, Trybik)
- Zbudowany dla króla Gerarda przez Pracusia smerf-robot. Bardzo silny. Przyjaźni się z Pasibrzuchem.
- Niania Smerf
- Utknęła w magicznym zamku jeszcze w czasach przywództwa Dziadka Smerfa. Nosi okulary podobne do tych, które ma Dziadek. Ubiera się w fioletową sukienkę i różową chustę. Jej najlepszym przyjacielem jest Puszek – różowe stworzonko przypominające królika. Występuje tylko w 8 serii.W polskiej wersji zrobiono z nią 4 odcinki : Smerfowa Niania,Czy bać się Menezisa ? ,Opowieści Dziadka i Opiekunowie Smerfusia.W pierwszych trzech Niani użyczyła głosu Katarzyna Łaniewska a w odcinku Opiekunowie Smerfusia Małgorzata Boratyńska.
- Papa Smerf
- 542 lata (niektórzy powiadają, że wygląda na 530), posiadający wielka białą brodę, czerwoną czapkę i spodnie. W pierwszych komiksach Peyo umodelowany tak by prezentował karykaturę Karola Marksa. Papa Smerf, jako najmądrzejszy i prawie najstarszy ze wszystkich smerfów, oficjalnie pełni funkcję przywódcy wioski. Para się magią i posiada księgę zaklęć, używa jej bardzo często – zazwyczaj do obrony innych Smerfów, ale nigdy w niecnych celach. Często zajmuje się Smerfusiem i smerfikami. W krytycznych sytuacjach zawsze mówi "O Wielki Smerfie!!!" (warto dodać że jego imię w oryginale "Le Grand Schtroumpf" znaczy właśnie "Wielki Smerf"). W komiksach był o wiele bardziej nerwowy i często tracił cierpliwość (gdy np. Śpioch wymigiwał się od pracy), ale z czasem złagodniał.
- Smerfetka
- Kobieta-smerf. Jest najbardziej czuła i wrażliwa ze wszystkich smerfów. Jej hobby to hodowla kwiatów. Uwielbia podlewać je nucąc pod nosem. W każdej sprawie kieruje się sercem. Swoją inteligencją łamie także stereotyp "głupiej blondynki". Smerfetka została stworzona przy użyciu magii i alchemii złego czarodzieja – Gargamela. O ile w komiksie Smerfetka służyła jako narzędzie zemsty, gdyż Gargamel liczył na to, że złamie smerfom serca, o tyle w wersji animowanej jej celem było po prostu szpiegowanie smerfów. Gargamel stworzył ją, by czyniła zło, jednak po krótkim czasie "zaraziła się" ona dobrocią smerfów i przeszła na ich stronę. Początkowo miała czarne włosy i nie była specjalnie atrakcyjna, jednak dzięki operacji chirurgicznej Papy Smerfa (w kreskówce została przemieniona dzięki zaklęciu) przemieniła się w blond piękność. W komiksie była początkowo postacią jednorazową i na końcu odeszła z osady, ale ponieważ postać Smerfetki zyskała dużą popularność, w serialu animowanym zyskała stałe miejsce już od 1 odcinka (który opowiada właśnie niniejszą historię jej przybycia do wioski).
- Smerfuś
- 4 lata, wciąż niemowlę. Najmłodszy ze smerfów, sprawia dużo kłopotów, najbardziej kocha go Smerfetka. Najczęściej opiekuje się nim Papa Smerf lub Maruda. Smerfuś posiada zdolności magiczne: jest odporny na wszelkie złe zaklęcia, czasami potrafi coś wyczarować (np. w odcinku "Piaskowa czarownica" wyczarował chatkę na plaży). Gdy miał wypowiedzieć pierwsze słowo powiedział: "Ga…Ga…Gargamel". Smerfy uważają, iż w przyszłości zostanie przywódcą wioski.
Smerfiki
Trójka smefików to Nat, Gapik i Złośnik (patrz poniżej) Początkowo były dorosłymi smerfami, ale zostały odmłodzone przez zegar Ojca Czasu. Później ponieważ zauważyły że Smerfetka czuła się samotnie jako jedyna dziewczyna w wiosce, stworzyły dla niej Sasetkę korzystając z magicznej księgi Gargamela (mimo tego Sasetka widzi Gargamela jako swojego twórcę).
- Sasetka
- Tak, jak i inne smerfiki, pojawia się na początku 5 serii. Jedyna dziewczynka ze smerfików, do każdej sytuacji znajduje odpowiednie powiedzenie. Jest ubrana w różowe ogrodniczki i ma długie, rude warkocze. Do Papy Smerfa zwraca się per "papcio", co początkowo go denerwuje, w końcu jednak przystaje na taki przydomek. Można powiedzieć, że Gargamel jest jej ojcem chrzestnym. Sasetka nazywa go "papciem Gargamelem"; stara się odnajdywać w nim to, co dobre i przekonywać inne smerfy, że tak naprawdę czarownik nie jest taki zły. Ponadto Sasetka uwielbia słuchać opowiadań Dziadka.
- Gapik(Gapcio)
- Jeden ze smerfików, wiecznie znudzony. Jest ospały, nierozgarnięty i powolny, zostaje z tyłu. Zawsze robi wszystko odwrotnie od reszty smerfików, np. uwielbia jeść warzywa i ciężko pracować przy ich uprawie, czego reszta nie znosi. Nosi czerwoną koszulkę.
- Nat
- Smerfik ten chodzi boso. Nosi czapkę zrobioną z wikliny. Jest bardzo miły i umie porozumiewać się ze zwierzętami. Przyjaźni się z różnymi zwierzątkami np. motylkiem Trzepotką. Jest wielkim miłośnikiem przyrody.
- Złośnik
- Jeden ze smerfików. Złośnik jest ubrany w żółtą koszulkę z obrazkiem chmury i pioruna. Jest bardzo nerwowy i często źle się zachowuje względem starszych. Jest egoistą, najchętniej widziałby dorosłych jako swoich służących. Uwielbia patrzyć jak Osiłek ćwiczy. W przyszłości chce być taki jak on.
Zawodowe
- Architekt
- Uwielbia projektować nowoczesne domy, ale smerfy, przywiązane do grzybo-domów, w których mieszkają, podchodzą sceptycznie do jego pomysłów. W jednym z odcinków wspólnie z Pracusiem zbudował Smerfdominium – wieżowiec. Chociaż budynek spłonął, to na jego zgliszczach osiedliły się ptaki.
- Cherlak (w nowszym dubbingu Chorowitek)
- Jest przeciwieństwem Osiłka. Nigdy nie ma siły do pracy ani wspólnych zabaw ze smerfami. Często skarży się na to, że jest mu zimno. Jest wiecznie zakatarzony i nieustannie kicha. Z tego powodu chodzi ubrany w szalik i nauszniki, nawet latem. Pojawia się tylko w odcinkach z 3 serii.
- Ciamajda
- Zawsze się przewróci i potknie. Mimo tej przypadłości jest wiecznie uśmiechniętym smerfem: nigdy nie traci pogody ducha i optymistycznie patrzy na świat. Czasami niemądrze gada i dosyć wolno chwyta, o co chodzi. Kolekcjonuje kamienie. Najlepszy przyjaciel Ważniaka (obaj są nie są zbyt lubiani w smerfowej społeczności). Czapkę ma zawsze naciągniętą na oczy.
- Dubler
- Stara się papugować każdego smerfa jakiego zobaczy. Papuguje aż do momentu pojawienia się kolejnego smerfa do spapugowania. Przez takie działanie jest bardzo pomocny.
- Dumała (Chwiejek)
- Nigdy nie umie podjąć decyzji, ciągle się waha, aż do czasu kiedy trafia do zamku Baltazara i musi podjąć decyzje, by przeżyć.
- Dzikus
- Smerf, który mieszka poza wioską, w lesie. Pojawia się po raz pierwszy w 7 serii. Potrafi rozmawiać ze zwierzętami, a jego najlepszym przyjacielem jest Wiewiór. Bocian niosący małe smerfiątka do wioski zgubił go w czasie burzy i Dzikus wychował się wśród wiewiórek, tak jak Tarzan wśród małp. Jest bardzo zręczny, skacze na lianach i w ten sposób czasami ratuje inne smerfy. Ubrany jest w liście na głowie oraz biodrową przepaskę. Porozumiewa się niezrozumiałymi słowami. Rozumieją go tylko Nat (ze względu na umiejętność porozumiewania się ze zwierzętami), a czasem Papa Smerf (jako "ojciec" smerfów rozumie je bez słów).
- Doktor
- Z wielką chęcią pomaga każdemu, który jest w potrzebie. Nie wiadomo jednak czy leczy, czy też wywołuje choroby.
- Drwal
- Smerf zajmujący się ścinaniem drzew. Pojawia się po raz pierwszy w 7 serii. W jednym z odcinków Ważniak nazwał go "tylko ścinającym drewno smerfem", ale wiele razy uratował życie smerfom, np. zrobił tratwę, która pomogła w ucieczce przed Gargamelem. Ma bardzo wrażliwe serce i zawsze żałuje każdego drzewa, które musi ściąć. Drwal ma w sobie pewne ukryte magiczne zdolności, np. potrafi powiedzieć ściętemu drzewu, w którą stronę ma spadać. Jego ulubionym powiedzeniem jest "Uwaga!!! Drzewo!!!".
- Farmer
- Uprawia warzywa. Ma swoje pole za wioską. Kocha swoją pracę, ale sam nie poradziłby sobie przy rozmiarze pola, muszą mu więc pomagać inne smerfy. Nie rozstaje się ze swoją motyką.
- Frajer (Pychcio)
- Pojawia się wyłącznie w odcinku „Smerf który nie umiał odmawiać” (tytuł stary dubbing), ale cały dotyczy jego postaci. Inne smerfy zawsze wykorzystywały go by wykonywał za nie ich prace. Gdy Tchórzasty został wybrany w święto świetlików, by zanieść ogień na bagna, namówił Frajera by go zastąpił. W czasie wyprawy Frajer niechcący obudził śpiącego tam potwora. Po tej przygodzie jego osobowość się odwróciła i zaczął notorycznie odmawiać na wszystkie prośby, do czasu gdy Smerfetka zaprosiła go na obiad. Jego imię w oryginale angielskim "Pushover" oznacza "popychadło”.
- Górnik
- Kiedyś przez przypadek znalazł dziwne "czarne" kamienie w jaskini, od tego czasu zajmuje się wydobywaniem węgla. Na czubku jego czapki widnieje świeca.
- Harmoniusz
- Ma duszę muzyka, ale brak mu talentu. Ze swojej trąbki (a także z innych instrumentów) potrafi wydać jedynie dźwięk "tuuuuuuuuuut!". Gra w philharmonic smurfestra. Zawsze chodzi ze swoją trąbką.
- Jubiler
- Schwytany przez ludzi musiał zostać włamywaczem, zanim zdołał wydostać się z niewoli.
- Kochaś
- Wszystkie smerfy podkochują się w Smerfetce, ale nie tak jak on. Na jej widok jego serce zaczyna mocniej bić. Ciągle o niej myśli.
- Krawiec (w starej wersji serii 1-3: Zaszewka)
- Szyje przeróżne rzeczy dla smerfów, a czasem naprawia buty. W czapkę ma zawsze wbite 2 gwózdki (igły).Chodzi z taśmą mierniczą na szyi.
- Ktoś (Nikt)
- Nie był pewien, czy jego imię Nikt pasuje do niego, jednak dzięki bohaterskiemu wyczynowi zmienił imię na Ktoś. Jego umiejętność to świetne skradanie i uciekanie. Pojawił się w jednym z odcinków 7 serii.
- Laluś
- Zakochany w swojej osobie. Uważa się za najprzystojniejszego ze wszystkich smerfów. Nie rozstaje się z lusterkiem, gdyż uwielbia siebie oglądać. Do czapki ma przyczepiony różowy kwiat.
- Latający
- Smerf, który marzył o lataniu. (postać pojawia się tylko w komiksie)
- Łasuch
- Często robi słodkie ciasta, które zazwyczaj sam zjada. Bez niego wszystkie smerfy poumierałyby z głodu. Ten lokalny kucharz codziennie przygotowuje jedzenie dla wszystkich mieszkańców wioski. Wyróżnia go kucharska czapka i serweta zawiązana na szyi. W komiksie smerf który się objada (nazywany "Greedy" czyli "chciwy"/"łakomy") i smerf który jest kucharzem, to były dwa różne smerfy ale w wersji animowanej zostały połączone w jednego.
- Malarz
- Uwielbia obrazy. Pięknie maluje, najczęściej Smerfetkę i krajobrazy. Jest ubrany w czerwony płaszcz z czarną muszką. Posiada francuski akcent.
- Marko
- Smerf pirat. Pierwszy raz pojawił się w odcinku "Marko Smerf i Pieprzowi Piraci", w którym wyruszył w podróż po pieprz potrzebny Łasuchowi. Po drodze jeden ze smerfów zakochał się w pięknej syrence.
- Maruda
- Czego by ktoś nie powiedział lub nie zaproponował, Maruda zawsze jest do tego negatywnie ustosunkowany i odpowiada: "Nie cierpię…". To powiedzonko jest punktem wyjściowym jego wypowiedzi, nawet gdy coś mu się podoba, mówi: "Nie cierpię tego, no chyba, że …". Charakteryzują go zmrużone oczy i ściśnięte pięści opuszczone w dół (w kreskówce ma założone ramie na ramie). Choć pozoruje na zimnego smerfa bez uczuć, w gruncie rzeczy jest wrażliwy i kocha Smerfetkę i Smerfusia.
- Marzyciel
- Smerf o dużej fantazji. Często śni na jawie. Uwielbia podróże w nieznane. Jest kapitanem statku "Smerf 2" (wkłada wtedy specjalną kapitańską czapkę, której nie nosi na co dzień. W jednym z odcinków smerfy przygotowały Marzycielowi niespodziankę – przemieniły się dzięki specjalnemu eliksirowi Papy w Słufy – zielonkawe podobizny smerfów, pochodzące z innej planety.
- Mazgaj
- Niezależnie od sytuacji, szczęśliwej czy smutnej, zawsze płacze. Jedynie Smerfetka go rozumie. Nigdy nie rozstaje się ze swoją pomarańczową chusteczką w żółte kwadraty.
- Naczelnik
- Smerf, który pojawia się tylko w komiksie. Po tymczasowym wyjeździe Papy Smerfa z wioski, wygrał demokratyczne wybory i został nowym wodzem na jego miejsce. Ubrał się na złoto i nosił koronę. Jego rządy okazały się autorytarne. Odniesienie do tego komiksu można zobaczyć w serialu, w odcinku "Król smerfów" (tytuł starego dubbingu). Fabuła jest b. podobna, jednak rzecz tyczyła się Ważniaka, który objął władzę siłą.
- Niechluj
- Smerf ten występuje tylko w 2 i 3 serii. Kocha śmieci. Chodzi w dziurawych butach i połatanej, krzywo włożonej czapce. Gdy smerfy nie zrobiły zapasów na zimę, chciał im pomóc i wrzucił swoje śmieci do kominka Papy Smerfa. Spowodowało to zakopcenie chatki, gdzie siedziały wszystkie smerfy. Jego przysmakiem są zgniłe smerfojagody.
- Osiłek
- Najsilniejszy ze smerfów, bardzo odważny i bojowy. O formę fizyczną dba ćwicząc na domowej siłowni. Na ramieniu ma tatuaż: serce przebite strzałą. Denerwuje go zuchwalstwo Ważniaka, jest autorytetem dla Złośnika.
- Poeta
- Układa wiersze nie do rymu i nieładne. Kiedy zaczyna czytać swoje wiersze, inne smerfy uciekają. Zawsze nosi ze sobą czerwone pióro i kawałek pergaminu.
- Pracuś
- Smerf, który dyryguje wszystkimi pracami w wiosce. Uwielbia robić wynalazki, które nie zawsze się udają. Za uchem nosi ołówek (na wypadek, gdyby akurat musiał zapisać nowy, genialny projekt).
- Reporter
- "Wyjątkowy typ smerfa", jak określił to Papa Smerf. Reporter jest ciekawski, uwielbia zadawać dużo pytań i wtykać nos w nie swoje sprawy. Kiedy pisał gazetę, ujawniał to, czego nie powinien. Nosi zieloną czapkę reporterską.
- Rzeźbiarz
- Specjalizuje się w pomnikach ku czci smerfów oraz posągach przedstawiających Smerfetkę. Tak naprawdę nie istnieje, bo rzeźbiarstwem zajmuje się malarz.
- Tchórzasty, Tchórz (w nowszym dubbingu Cykor)
- Pojawia się tylko w serii 2 i 3. Boi się wszystkiego, nawet samego strachu.
- Tropiciel
- Smerf ten występuje tylko w 2 i 3 serii. Jest obdarzony wyjątkowymi, typowymi dla zwierząt cechami: ma węch psa tropiącego, dzięki czemu potrafi każdego znaleźć po zapachu. Dzięki temu węchowi, a także instynktowi, potrafi również przewidywać pogodę. Ma przyczepione do czapki czerwone pióro, podobne do tego noszonego przez Poetę.
- Smok
- Smok, który jest smerfem. W serialu to Ciamajda zamienił się w smoka, nierozważnie bawiąc się zaklęciami z księgi Papy.
- Sportsmen
- Nie zależy mu na wygranej, lecz chce uprawiać wszystkie sporty. Nawet te, których jeszcze nie wymyślono.
- Strażak
- Bardzo dba o to, by dobrze wypełniać swoje obowiązki. Gdy tylko biją na alarm, wyrusza swoim wozem by gasić ogień, ale sprzęt nie zawsze słucha się właściciela.
- Śpioch
- Gdziekolwiek położy głowę, momentalnie zasypia. W pracy nie ma z niego żadnego pożytku, gdyż śpioch potrafi skupić swoją uwagę wyłącznie na jednej rzeczy – spaniu.
- Ważniak
- Jako jedyny nosi okulary. Przemądrzały i apodyktyczny, chyba jedyny smerf niezbyt lubiany przez resztę mieszkańców. Stara się wszystkim narzucić swoje zdanie, chociaż z drugiej strony zawsze podpiera się autorytetem Papy Smerfa (Papa Smerf zawsze powtarza, że…) i często donosi mu na inne smerfy. Pisze książki. Zawsze są to tomy z serii "Złote myśli Smerfa Ważniaka" lub opowieści opiewające spryt i mądrość ich autora. Znak charakterystyczny: okulary, które nadają mu wygląd kujona. Często cierpliwość smerfów dla Ważniaka się wyczerpuje, a wtedy dosłownie wylatuje on z wioski z charakterystycznym okrzykiem "yyyyy!", lądując nieopodal na głowie: bez większej szkody dla niego, z wyjątkiem pogiętych okularów (dla odmiany w komiksach i filmie "Smerfowy Flet" dostawał często młotkiem po głowie). Jest dyrygentem w philharmonic smurfestra. W razie potrzeby pełni rolę detektywa (odcinki "czarodziejska muzyka" i "Gargamel na tropie" i wiele innych). Nosi wtedy strój Sherlocka Holmesa. Niektórzy twierdzą, iż początkowo w komiksach Peyo chciał poprzez jego postać ukazać karykaturę Lwa Trockiego.
- Wełniak
- Raz w roku wyruszał na wyprawę w celu zebrania wełny, zostawiając w zamian koszyk smerfojagód. Ludzie myśleli, że to zły elf kradnie wełnę. Tak było aż do wyprawy ze smerfikami, która zakończyła się starciem z Gargamelem – wełniak zostawił wówczas koszyk smerfojagód zamienionych w złoto. Wyróżnia go wełniana czapka na głowie i nożyczki przytwierdzone do pasa.
- Zgrywus
- Uwielbia żarty i wygłupy. Jego stały dowcip to wybuchający prezent-niespodzianka, mimo tego inne smerfy wciąż się na niego nabierają (zwłaszcza Ważniak).
Linki zewnętrzne
Podobne strony
Podobne Strony • Komputerowiec • Rodzaje Kobiet • Dlaczego Warto Być Inżynierem • Slownik Informatyka • Vista • WinErr • Postanowienia Noworoczne Internauty • Dekalog moderatora: • Klasyfikacja "informatyków"
wersja strony: 4, ostatnia edycja: 16 Jul 2009 08:17